Hoven, verborgen eilanden in de stad

‘Hoven en hofjes in Amsterdam’ in Amsterdamse Grachtentuinen Prinsengracht.

Naast de openbare stad bestaat er een verscholen en particuliere stad. Achter een deur of poort is er de eigen binnenwereld van het huis en de verborgen buitenwereld van lichthoven, binnenterreinen en hoven. De tuin van de hof wordt omsloten door bebouwing met voorgevels en toegangen. Het hof vormt een weldadig contrast van rust, groen en geborgenheid met de doorgaande stedelijke ruimte van drukte steen en gevaar. Men is in een hof zowel binnen als buiten. Het artikel is een bespreking en analyse van middeleeuwse kloosterhoven, 17^e eeuwse hofjes voor ouderen, vooroorlogs Amsterdam met de hof als kern van een blokensemble en het naoorlogse Amsterdam met een repetitie van hoven. Waren de hoven tot 1900 nog een verscholen en particuliere stad, die een weldadig contrast vormden van rust met de doorgaande drukke stedelijke ruimte. Men is in een hof zowel binnen als buiten. In de 20^eeeuwse hoven neemt het contrast af.  Het hof wordt steeds openbaarder en het gevoel van ergens binnen te zijn verdwijnt.